زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

محمد بسطانی





محمد بسطانی از خاندان بسطامی است که در اواخر قرن چهارم تا اوایل قرن ششم زندگی می‌کردند.


۱ - مشخصات



بسطامی، محمدبن حسین ابوعمرو، فقیه و قاضی القضاة نیشابور است.
خانواده او اصلاً اهل بسطام بوده اند، هر چند درباره اجداد وی چیزی دانسته نیست.
[۱] بولیت، ج۱، ص۱۱۷ـ ۱۱۸.

ابوعمرو به قصد تحصیل و آموختن فقه شافعی، به شهرهای مختلف از جمله بغداد، اهواز و اصفهان سفر کرد و از مشایخ آن دیار حدیث شنید.
[۲] ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۶ـ۲۳۷، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
[۳] ابراهیم بن محمد صریفینی، تاریخ نیسابور: المنتخب من السیاق، ج۱، ص۸، قم ۱۳۶۲ش.

در زمان حیات ابوحامد اسفراینی، فقیه شافعی بغداد و صاحب التعلیقة الکبری، ابوعمرو به بغداد رفت و مورد احترام او قرار گرفت.
[۴] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۴۷، مدینه (بی تا).
[۵] ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.


۲ - استادان



از جمله استادان ابوعمرو، سلیمان بن احمد طبرانی، صاحب دلایل النقد، احمدبن عبدالرحمان بن جارود رقّی، ابی بکر قَطیعی، احمدبن محمودبن خُرَّزاد اهوازی و دیگران بوده اند.
[۶] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۴۷، مدینه (بی تا).
[۷] عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۱، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
[۸] ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

ابوعمرو پس از پایان تحصیل به نیشابور برگشت و در ۳۷۰، زعامت شافعیان آن شهر را به عهده گرفت.
[۹] بولیت، ج۱، ص۱۱۸.

در نیشابور ابتدا مجالس وعظ و خطابه ترتیب می‌داد و پس از چندی به تدریس و فتوی و مناظره روی آورد.
[۱۰] محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۲۰، ج ۱۷، ۱۸، ۲۰، چاپ شعیب ارنؤوط و محمدنعیم عرقسوسی، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
[۱۱] ابن قاضی شهبه، طبقات الشّافعیّة، ج۱، ص۱۹۵، چاپ حافظ عبدالعلیم خان، بیروت: دارالنّدوة الجدیدة، ۱۴۰۷/۱۹۸۷.
[۱۲] ابن عماد، شذرات الذّهب فی اخبار من ذهب، ج۳، ص۱۸۷، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

وی در ۳۸۸، قاضی القضاة نیشابور شد.
سبکی
[۱۳] عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۲، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
و ابن عساکر
[۱۴] ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
از قول حسن بن نصر مرندی می‌نویسند که ابوعمرو در علم چون شافعی، در قضاوت چون شریح، در فصاحت چون سحبان بود.

۳ - شاگردان



از شاگردان ابوعمرو می‌توان از حاکم نیشابوری، ابوبکر بیهقی، محمدبن عبید صَرّام، یوسف ابن ایوب همدانی و دیگران نام برد.
[۱۵] عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۱، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.


۴ - ازدواج



ابوعمرو از نظر علمی همتا و همسان ابوالطیّب صعلوکی، پیشوای بزرگ شافعیان، بود و همین امر باعث شد که صعلوکی وی را به دامادی خود برگزیند و نتیجه این پیوند به وجود آمدن نسلی از علما و محدثان بود که مدت ۱۵۰ سال پیشوایی حدیث و قضای شافعیان را در نیشابور عهده دار بودند.

۵ - درگذشت



ابوعمرو در ۴۰۷ یا ۴۰۸ درگذشت.
[۱۶] عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۱، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
[۱۷] ابن قاضی شهبه، طبقات الشّافعیّة، ج۱، ص۱۹۵، چاپ حافظ عبدالعلیم خان، بیروت: دارالنّدوة الجدیدة، ۱۴۰۷/۱۹۸۷.
[۱۸] ابن عماد، شذرات الذّهب فی اخبار من ذهب، ج۳، ص۱۸۷، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.
[۱۹] ابراهیم بن محمد صریفینی، تاریخ نیسابور: المنتخب من السیاق، ج۱، ص۵۵۸، قم ۱۳۶۲ش.


۶ - پانویس


 
۱. بولیت، ج۱، ص۱۱۷ـ ۱۱۸.
۲. ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۶ـ۲۳۷، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
۳. ابراهیم بن محمد صریفینی، تاریخ نیسابور: المنتخب من السیاق، ج۱، ص۸، قم ۱۳۶۲ش.
۴. احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۴۷، مدینه (بی تا).
۵. ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
۶. احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۴۷، مدینه (بی تا).
۷. عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۱، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
۸. ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
۹. بولیت، ج۱، ص۱۱۸.
۱۰. محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۲۰، ج ۱۷، ۱۸، ۲۰، چاپ شعیب ارنؤوط و محمدنعیم عرقسوسی، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
۱۱. ابن قاضی شهبه، طبقات الشّافعیّة، ج۱، ص۱۹۵، چاپ حافظ عبدالعلیم خان، بیروت: دارالنّدوة الجدیدة، ۱۴۰۷/۱۹۸۷.
۱۲. ابن عماد، شذرات الذّهب فی اخبار من ذهب، ج۳، ص۱۸۷، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.
۱۳. عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۲، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
۱۴. ابن عساکر، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۳۸، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
۱۵. عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۱، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
۱۶. عبدالوهاب بن علی سبکی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۱، چاپ محمود محمدطناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴ـ۱۹۷۶.
۱۷. ابن قاضی شهبه، طبقات الشّافعیّة، ج۱، ص۱۹۵، چاپ حافظ عبدالعلیم خان، بیروت: دارالنّدوة الجدیدة، ۱۴۰۷/۱۹۸۷.
۱۸. ابن عماد، شذرات الذّهب فی اخبار من ذهب، ج۳، ص۱۸۷، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.
۱۹. ابراهیم بن محمد صریفینی، تاریخ نیسابور: المنتخب من السیاق، ج۱، ص۵۵۸، قم ۱۳۶۲ش.


۷ - منابع



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بسطامی»، شماره۱۳۳۴.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.